2001 yılında şampiyonlar ligi'nde deplasmanda oynadığımız nantes maçında mondragon'un durumudur. gelen geri pası siklemeyen delikanlımız, ayağından kaçırdığı topu az daha ağlarda görüyordu ki son anda yakaladı... (bkz: 26 eylül 2001 nantes galatasaray maçı)
ulan o top bana gelene kadar sigara bile yakarim dört firtta cekerim edasiyla bos bos bakinan kalecidir.zannedersin adam isi biliyor, ama tam öyle düsünürken takimin golü yemis olur.küfür ettirir, günaha sokturur.
en bariz örnekler için (bkz: hayrettin demirbas) ve (bkz: volkan demirel). bunlar topun direkten döneceğini bile anlayıp topa karşı en ufak bir hamle yapmazlar. müneccim boku yemiş gibi sanki bilirler ne olacağı ama o top ağlarla buluştuğu zamanki bakışları gayet trajikomiktir.
