üşengeç her insanın masasında bulunan, yazma işlevini çok önceleri kaybetmiş atılmayı bekleyen kalemdir. gel gelelim aradan aylar yıllar geçer, o kalem kalemlikte öylece durur. ne zaman bir şey yazmak için kalem aransa da ilk ele gelen kalem olur. kurtulmak imkansızlaşır, ve üşengeç bünye ile kalem arasında duygusal bir bag olusur. böylece kalem mevcudiyetini böyle devam ettirir.
hayatın küçük ama güzel ayrıntılarındandır.
herkesin kalemliğinde mutlaka bir tane olmalıdır.
sanki gardroplarımızda hiç giymediğimiz ama öylece duran kıyafetlerimiz yok mudur.
ya da cüzdanımızda yırtılmış hiç hatırlanmayan adresler; zamanı geçmiş biletler yokmudur hiç..
onca kalem içinde yazmamasına rağmen her defasında yazmıyor diye geri koyup, daha sonra başka bir işte sürekli olarak karşımıza çıkan kalemdir.
en atılmayan, en kullanılmayan ama en çok kontrol edilen kalemdir.
