Dünyanın henüz tamamıyla kirlenmediğinin, umudun ve sevginin resmi gibi gözükse de, yoksulluğun, sefaletin, çaresizliğin de apaçık göstergesi olan hüzünlü tablodur.
Ülkenin refah seviyesinin, ekonomi durumunun, çocuk çoluk, engelli, yaşlı ayırt etmeksizin nasıl ezip geçtiğine delalettir.
Sosyal ülke olma kavramıyla yakından uzaktan ilgimiz yoktur!
Bir gün kamp yapıyordum çok ıssız bir yerde, ne ev var ne bark önü deniz arkası orman bir yer.
Çadırı gece kurmuştum, in cin yoktu etrafta insana dair bir bulgu bile yok yani.
Sabah bir kalktım, çadırın fermuarını açtım, bir tane köpek gelmiş benim orada yattığımı hissettmiş, patilerini uzatmış bekliyor, tam kapıyı açtım kafasını çimlere uzattı yattı, hayvan ben kalkana kadar beni beklemiş, insanlığımdan utandım.
