Her seferinde kibarlık ve anlayışla yaklaştığım, gülümsememi eksik etmediğim, belki de hiç kimsenin hissettirmediği kadar sevgi hissettirdiğimi düşündüğüm, değer verdiğim ve bunu belli ettiğim, belki etkilemek için belki etkilendiğimden giyiminden takısına makyajından saçına her ayrıntısını gün gün aklıma kazıdığım, kalabalık arkadaş ortamında kendini rahat hissetsin diye hiç muhatap olmayacağım insanlarla uğruna samimiyet kurmaya çalıştığım ama tüm bunların yanında yalnızca her seferinde nedensiz ve sessizce beni görmemezlikten gelen kıza seslenmek istediğim sözdür.
Evleneceğim kadındı lan.
Bugün sözlüğe yıllar sonra dönüşümle (zaten kendisiyle kısa bi birlikteliğimiz olmuştu) ve bu entryle vazgeçtim kendisinden.
Ne ben kırdım ne de o bıraktı
