En zoruda yedek kulübesinde beklemek olsa gerek. Körü körüne bir sevgi, gözü görmez hiç kimseyi. Tüketilinciye kadar sevgisi, fark etmez hiç bir şeyi. kalbi cam misali parça pinçik edilince anlar tüm gerçeği. Yinede mağrur ve gururlu çekilir kendi içine, kulübesine minik narin bir serçe konmasını beklemeye..
Kalbinde yedek kulübeler inşa ederek çokluğun yokluğuna razı olan insanın tersine aşık, kalbindeki sırça ve kristal saraylarda mavi bir anka kuşunu misafir eder. Yedek kulübeleri insanlar durmadan kirletirken, anka kuşu sırçadan sarayında yanıp küle döner, tekrar dirilir ,bu böyle devam eder. Aşk, saray yerine yedek kulübeyi tercih ettiği için aşktır.
geride kalan daha dogrusu geride bırakılan ne yapsın elinden birşey gelmez onun tek tesellisi yaralı kuşunu tekrar beklemek olacaktır, taa ki dönene kadar.. zaten böyle olmasaydı, unutmakta aşık olmak kadar kolay olsaydı oda bu halde beklemek zorunda olmazdı. oda bilir gönülden gönüle uçup konmayı ama yapamaz içinde bir ses hep onu durdurur. o sevdiğine değil aşkına ihanet edemez.
bütün hayatını futbol üzerinden tanımlamaya çalışan kişinin duygusal lakırtısıdır. illa ki futbol da olmayabilir tabi. ayrıca, sevgilisinden ayrılıp facebook iletisine tek aşkım sensin diye tuttuğu takımları yazanlar da çıkıyor arada. ilginç.
