ah-ı devran mı olmuş gönlün de sustun?
kalbimi aldın oldun mu mahzun?
yar bana bir ah, bana benden içeri,
sen ki bu gönlümün yarattığı en son aşk eseri.
kalbi hüznü kaplıyor yine her akşam, en güzel sözlerimin sahibi kaçmış yanı başından ya gözlerimin, neyleyim artık sözleri, uf olmuş kalbim.
belki bedenen, hatta kimliğine göre büyümüş, ama aslında ne o ne de hisleri büyüyen, hala çocuk kalmış bir insan... fakat bunun farkında olmadan, tatlı heyecanlarla harekete geçen, aslında doğrusunu, içinden geleni yapan bir insan... ama yaşadığını, yaşanılanı ya da yaşanılacak olanı en iyi anlatan başlık... kalbin uf olması... nasıl bir bebek sobaya elini değdirip uf oldu diye yaklaşmıyorsa... bilmem ki... acaba uf oldu da... ben de mi bi daha yaklaşmasam...
