kalbimiz ile beynimiz arasında kaldığımız zamanlar, büyük bir çoğunlukla kalbimizi seçeriz, kalbimiz neyden yana ise onu tercih ederiz. beynimiz 'hayıırr olmaz' dese de. ama sonra yanlış yaptığımızı anlarız. asıl seçilmesi gereken beyindir.
Vicdanın ziyası, ulûm-u dîniyedir(din ilimleri). Aklın nuru, fünun-u medeniyedir(fenni ilimler). ikisinin imtizacıyla(birleşmesiyle) hakikat tecellî eder. O iki cenah ile talebenin himmeti pervaz eder. iftirak ettikleri vakit(ikisi birbirinden ayrı olursa), birincisinde taassup, ikincisinde hile, şüphe tevellüd eder.
vel hasılı kelam; ikisinide sahip olduğumuzdan; insaniyetimiz itibari ile yanlış sonuçlara ulaşmamak için, hangi hal veya durum olursa olsun ikisini birden kullanmamız gerekliliğini, aklımızdan çıkarmamız gerek.
