her durumda, zamanın evveliyatında ve ahiriyatında, sonsuzluğun her aşamasında, her mekanda ve her toplulukta geçerli olan tek şey. "Ben yerime ve göğüme sığmadım ama mü'min kulumun kalbine sığdım." kudsi hadisiyle de işaret edilen gerçeklerin en güzeli. evet her daim kalbimizdesin allah'ım ve her daim bizimlesin. iyi ki de öylesin, sensiz biz birer hiç'ten ibaretiz ve sensiz varolmamız asla mümkün değildir. ancak ve ancak bize her an yaşam veren senin sayende yaşar ve seni zikirle dönen bu alemde yolumuzu bulabiliriz.
bizler çocuk iken de öğretmen vardı. "öğretmenim canım benim canım benim..." diye giden eserlerimiz vardı. bize anne hatta baba bile olurlardı. daha sonra ergenliğe girdik. cenneti annemizin ayağına serdik -sanki cennetin anahtarı bizdeymiş gibi. o dönem de geçti, huzuru allah'ta bulduk. şimdi kalbimizde o var. biraz daha yaşlandığımızda da doktorları kalbimize alacağız. böyle kaypağız işte. ama gene de sloganımızı atarız evelallah!
