genelde kötü biten bir ilişki ardından insanın girdiği haldir.
- benim kalbim nasır tuttu artık nasır! bir daha seveni siksinler!..
ve bundan sonra kendisine ilk gülümseyen kişiye aşık olur... tabi bunların dışında bir de her şeye nötrleşme, duyarsızlaşma durumu vardır ki uzun mevzu.
bir anlamda umutsuz insandır, belki kendi seçimidir duygusuz ve ruhsuz olmak ama , belki de hayattaki mücadeleler sonrası zamanla öyle olmuştur.
yine de kötü bir durumdur, çünkü insanlık namına bir şey kalmamış demektir kalbi nasırlaşmış insan.
hayat ne kadar zor ve acımasız, dünya da adil olmasa da,
insanın yüreğinde hala umut tohumları olmalı.
karşılaşılan insanlar ne denli düşüncesiz ve çıkarcı olsa bile,
insan kendindeki duygu zerrelerini kaybetmemeli.
zira ne kadar üzülse de insan şu yaşamda, ne hiçkimse için, ne de olaylar için değmez kalp denen o manevi hislerin yıpratılmasına..
dünyaya bir defa gelirken kalbe buzdan duvarlar örmemeli insan. onun yerine sıcacık duygular , düşünceler kaplamalı içini.
sadece mutsuz olmamak için kalbe yapılmamalı bu. bazen mutsuzluktan da zevk almayı bilmeli insan!.. herkese göre olmasa da..
