ölümü yani basinda hissedip ölemedigim günlerden biriydi... martdi, soguktu, ankaraydi...
cocuk masumlugu ve salakligi yazilar yaziyor, ama cocuklar gibi hayallerime sadik kalmak istiyordum.kalbim büyük bir harbin enkazlarini yeni yeni topluyordu.
edit: 8 yil oldu niye böyle bisey yaziyosam halen.
