yunanca'da kalem efendisi anlamında kullanılır; kalamar denilen mürekkep balığının korunma amaçlı sıvısını mürekkep olarak kullanıp yazı yazanlara denir aslında;
yunanistan'da ve kıbrıs'ta rumlar arasında, osmanlı'nın görevlisi olarak oraya gelen üst düzey bürokratlara, memurlara takılan isim; o dönemde okuma yazma bilmek ayrıcalıktı, bu nedenle kalamara sözü biraz kıskançlık, biraz etnik çekememezlik içerir; yönetirken sürekli osmanlı'dan yana yontmakla görevli memurları da eleştirmek amaçlıdır. ne de olsa kalem sözcüğünün bir anlamı da yontmaya yarayan alettir.
bugün kıbrıs'ın rum kesiminde bu söz, artık yunanistan'dan gelen, kendini beğenmiş tipler için de kullanımdadır ve - galamara! olarak söylenir; kıbrıs'ın türk kesiminde ise türkiye'den gelen ve kıbrıslıları biraz köylü görüp onlara tepeden bakan her türlü tipe karşı, onların arkalarından, üstüne basarak söylenen ve kalamaranın eşleniği olan karasakal sözünü duyabilirsiniz. kıbrıs lehçesinde bu sözcük - garasakal! olarak hafifçe değişir.
