Düşünün ki; “süslü” süs havuzunun etrafında toplanan ve müzik eşliğinde alkol tüketip amansızca eğlenen bir grup insan yığını ile beraber, etrafta kraliyet hizmetçisi gibi giyinen servis elemanlarıyla, -hayalinizde ki bir yerde- mükemmel bir evdesiniz. Eğlence gecesindesiniz. Eğlence? Ne garip bir kelime. Fazla değişken. Bana göre mum ışığında kitap okumaktır bazen. Her neyse. Sesin yüksekliği ile bütün kulak zarınızı titreten, beyninizde uyarılmayan yer bırakmayan müziğin yüksek sesi eşliğinde, gökteki yıldızları görünmez kılan şaşalı ve abartılı ışıkların içinde dans eden insanlar etrafınızda, belki de sizi çok seven insanlar.
Peki, şu an yalnız mısınız? Hiç “ne oluyor burada” diye düşündünüz mü?
Siz hiç kalabalığın içinde yalnız hissettiniz mi? Etrafınızdaki insanların eğlenmesini, yeni doğmuş bir bebeğin etrafındakilerin konuştuklarını anlamaya çalışması gibi anlamsız ve bir o kadarda merakla baktınız mı ? insanı içinde yalnız bırakmayan şey, yaşamak veya içinde bulunmak istediği yaşam nedir? Bugünün “gözde” hayalleri olan bol alkol,güzel kadınlar ve erkeklerle süslenmiş,çılgın ama bir o kadarda anlamsız partiler mi? Ne kadar basitleşti hayaller,vizyonlar. 15-45 yaş aralığında bu hayatı yaşamak için “bu hayalleri” hariç her şeylerinden vazgeçebilecek milyonlarca insan gösterebilirim size. Belki de gerek kalmaz, zaten görebiliyorsunuzdur.
Peki, bu insan yığınlarının içinde yalnız hissetmek,benim sorunum mu? Yoksa zaten bu insanlarla beraber olsam da yalnız mıyım? Hayatlarındaki “muhteşem güzelliği” yalnızca anlamsız,yorucu ve gösterişle dolup taşan eğlencelerde arayan bu insanlar mı yalnız yoksa?
Robotlaşan,tek tipleşen, fabrika çıkışı hayalleriyle donanmış bu son teknoloji ve nesil insanların içinde yalnızlıktan çok bunaldım. Ya siz? Her beyinden -ezbere- türeyen, duymaktan bıktığımız bu anlamsız ve amaçsız eğlence aşkından bunaldınız mı? Bazen bir arkadaşımla oturuyorum.
Belki de uzun zamandır olmadığımız kadar az kişiyiz. Yalnızca 2 kişi. Ama yalnız olmayan iki kişi, kalabalıkların içinde yalnızlığımızdan farklı olarak. Neden mi? Çünkü, aynı iğrenme,aynı bunalma,aynı bıkkınlık var düşüncelerimizde. Konuştukça daha da büyüyor öfkemiz bu yapmacık ve bir o kadarda klişe insan kalıplarına. Gülmek… insanın bebekken öğrendiği bir fiziki insan davranışı. Fakat, artık gülmek insanların hayat amacı olmuş sanki. Yalnızca eğlenmek ve gülmek. Mümkünse ikisi bir arada insanlar için. işte o zaman “muhteşem güzelliği” buluyorlar. Hayat ne zaman bu kadar basit ve anlamsız oldu? Etrafımızda bu kadar bizden farklılık varken, yalnız hissetmemek mümkün mü? Maddi yalnızlık geçicidir, er yada geç birileri olur herkesin etrafında. Ya manevi yalnızlık? Evet, manevi yalnızlık kolay geçmez olan. Kalabalıklar içindeki yalnızlık. Artık gençler, maddi yalnızlığın çözümünü buldular. Bitmek tükenmek bilmeyen saçmalıklarla dolu sosyal medya programlarıyla yediği yemekten,dinlediği şarkıya,içtiği içkiye,aldığı kıyafete kadar kendilerini başarılı bir şekilde dış dünyaya sunuyorlar ve takipçileri ile manevi olarak birlikte oluyorlar. Maddi yalnızlık? Onlar için en kolayı. Ben duymuyorum ve görmüyorum artık yalnız bir genci. Sevmediği,beğenmediği insanlarla sırf yalnız olamama kompleksinden dolayı birlikte olan milyonlarca insan yığını var. Yine fark etmişsinizdir. Belki de etmemişsinizdir. Eminim dikkat ederseniz fark edeceksiniz. Sırf yalnız kalma korkusundan kendi benliğinden vazgeçen insanlar görmekten bunaldım. Hayattaki tek ve yegane amaçları eğlenmek ve gülmek olan amaçsız ve anlamsız yüzlerce kişinin içinde yalnız olmaktan yoruldum.
insan, kalabalık bir yerde bile kendini yalnız hissedebilir. köylüler, kasabalılar birbirlerini az çok tanıdıklarından aralarındaki bağı da hissederler. fakat şehirliler, birbirlerine selam dahi vermeden geçip giden yalnız kalmış, ümitsiz, üzüntülü insanlardır. bunun için şehirlerde insancıl duyguları güçlendirmek için pek çok fırsat vardır. ufak bir gülümseyişle, her şeyden ümidini kesmiş kimselere, yaşamak dileği aşılamak az görünen olaylardan değildir. açık ve net.
toplumda, öz benliğinde bir başına olma hali. senin içindeymiş gibi bir yanılsama ile aslında hiç de senle alakası olmayan, seni anlamayan, senin farkında olmayan bir insan yığını arasında kaybolmaktır.
Bu durumda olan insanlara iyi davranalim. Cunku farkindaliga sahip insanlardir. Farkindalik bi cogumuz tarafindan ovulen biseydir. Ama farkindalik ve de mutluluk ters orantilidir.
Neyse iste, bu durumdaki insanlari dinleyelim, iyi davranalim onlara, sefkat gösterelim
Iyidir iyi. Tak kulaklığı da oh mis. Triplere gerek yok ömür boyu mutsuz ve yalnız olacaksın diye bi kaide mi var... az sabırlı ol, içinde bulunduğun durumdan mutlu olmaya çalış. Bazen yalnız olup kafa dinlemek baya yol katettiriyor.
üniversite'de resmi olarak öğretilmeyen ama direk olarak sizin öğrendiğiniz durum. en azından bana öyle oldu. hayat üniversitesinin ilk dersi olabilir bu.
edit: şikayet ediyormuşum gibi oldu ama yok öyle bir şey efendim, yalnız olunca mutsuz olunacak diye bir kaide yok.
Anadolunun bir kasabasından kırk kadar kişi şehre alışverişe gider.
Ürünlerini satıp ticaret malı ve eşya alarak dönüş yoluna koyulurlar.
Ancak üç eşkıya yollarını keserek hepsini soyar.
Duyanlar onca kalabalığı, üç kişinin nasıl olup da soyduğuna hayret ederek kervandakilere yüklenirler.
Kervandan biri dayanamaz ve durumlarını şöyle açıklar:
Onlar üç kişi beraberdi. Biz kırk kişi yalnızdık.
birkaç gün sonra başıma gelecek durum. 1 hafta gecikmeli olarak yurda yerleşeceğim millet birbirinle kaynaşmış durumda olacağı için çok sıkıntı çekeceğim gibi.
O kadar insanın arasında, etrafına baktığın da seni anlayacak bir tek kişiyi görememektir. Konuşsan da fayda etmeyeceğini bilirsin.. içinden gelen tek şey, seni anlayacak birinin alıp kimsenin bilmediği bir yere götürmesidir. Son derece şefkat isteyen durum. Şu an o durumdayım...
AVM'lerde yaşabiliceğiniz bir olay.Bir arkadaş grubu görürsünüz neden ben orda değilim?Neden ordaki gibi arkadaşlarım yok?Yada yan yana oturmuş sinema saatini bekleyen sevgililer gibi bir sevgilim yok.Bütün bu kalabalığın ortasında neden ben bunları tek başıma düşünüyorum psikozuna girmenize ve intihara bile gidebilicek olan bir sebebiyet.
