Benim babamdır.Yaş itibariyle artık sadece sesi çıksada insanı üzen ve babasından uzaklaştıran bir durumdur.Aman dikkat deyim elinde silah olsa vurur çocuk. babasını bile tanımaz o aşşağılayıcı ve meraklı gözler altında.
insanın başına okulda çok gelen olaydır efenim. şahsen benim babam ilköğretim 6. sınıfa kadar benim öğretmenimdi. sınıfın çalışkanları arasında yer alan ben, sırf diğer çalışkanlar 90 aldı ben 70 aldım diye sınıfın ortasında tokatlandım. önermediğim bir eylemdir. en canlı örnek olarak ben varım efenim ben. 17 yaşıma geldim ve babam beni artık kontrol edememekte, derslerim taban yapmış durumda.
Ne olursa olsun yaşı kaç olursa olsun bir çocuğun onurunun ve şerefinin ayaklar altına alındığı,
yerin 7 değil 70 kat dibine geçtiği an.
Düşünebiliyor musunuz?
Cafede arkadaşlarıyla sıkı bir counter oyununa kaptırmış giden bir delikanlı,
Babası içeri giriyor hışımla ve tanıdık tanımadık herkesin önünde kafasına indirmeye başlıyor tokatları.
küfrün ve ağır lafların bini bir para...
Bir yanda arkadaşları, diğer yanda tanıdık olan olmayan bir düzine bay bayan insan topluluğu.
çocuğa yazık oldu dedirten, babaya da yazıklar olsun denilen olay.
bırakın dövmeyi kalabalık bir ortamda babam bana bağırsa bile üzülürdüm böyle birşey olsaydı ki dövmek daha da rezilcesi. hem çocuğunu utandırırsın hem de kendini rezil edersin. işte bu kadar.
