Cep telefonlari icat edilmeden önce böyle bir yalnızlık yaşanmazdı. Herkes birbiriyle hasbihal ederdi. havadan sudan da olsa tanısın, tanımasın sohbet ederdi.
insanların çoğu sadece kendini düşündüğü için herkes bu yalnızlığı hissediyor. kendini düşünmezse ise bu dünyada kaybolur, sevdiğini alıştığını kaybeder. hayatımız bir yarışma oldu. kıramayacağımız kısır döngüdür.
önemli olanın nicelik değil nitelik olmasından kaynaklanır. salın fazlalıkları, atın gereksiz kalabalıkları. gidenler çoğaldıkça inşirah gelir. işte o gün ferahlama günüdür. şimdilik yalnızlığınızla sıkılabilirsiniz.
Giderek siz oluyorsa bütün bir kalabalık
Yüzünüz yüzlerine benziyorsa, giysiniz giysilerine
Ansızın bir hastanın kendini iyi sanması gibi
Gücünüz yetse de azıcık bağırsanız
Bir yankı: durmadan yalnızsınız
Durmadan yalnızsınız.
edip cansever - tragedyalar 3
kalabalık yerlerde yürürken kendi kendime tekrarladığım dizelerdir.
Artık hiç bir şey mutlu etmiyor.. Her şeyi kafama takmaya başladım dün uzun uzun (bkz: mehmet pişkin) son videosunu izledim yaşadıklarımız aynı dedim bilmiyorum.. Bu gemi ne fırtınalar gördü ama limanlara sığmıyor
geçen gün kızılaya gittim ve herkes birbiriyle iletişim hâlindeyken ben kendi başıma buyruk olduğumu fark ettim.üzüldüm durumuma ama can çıkar huy çıkmaz.
evet.
Bunu ne zaman konu edinsem karşıma sosyal izolasyon çıkıyor. Kendinizi daha farkli mi hissediyorsunuz, normal davranamadiginizi mi düşünüyorsunuz, toplum içinde delirmek gibi bir korkunuz mu var, anlasamiyor kendinizi kabul ettiremiyor musunuz gibi gibi şeyler.
Aslında hep öyleymişim de farkında değilmişim diyebilmek nirvanası bu durumun.
Kabullenmek çekilen acıyı minimum'a indirmiyor ama öldürmüyor da.
Yalnızlığımı alacak ve Mutlu edebilecek birisinin benim hayatıma girmesi mucize artık benim için.
insan başkası olmadan kendini mutlu etmenin bi' yolunu bulmalı. Yalnızlık zaten baki, bari mutlu olalım. Olmak için elimizden geleni yapalım...
öyle bir durumdur ki, kalabalıklar içinde yalnızlıktan sonra, sadece bir başına kalınca; kalabalıklar içinde kaldığı yalnızlığı düşününce, oh be dünya varmış , resmen işkenceden kurtuldum düşüncesine erebilir insan.
Her kalabalık yalnızdır. Kalabalığın içerisinde tek bir kişi kendini yalnız hissediyorsa, kalabalıktaki diğer kişilerde aynı hissi barındırıyor demektir. kendi yanlızlığına yaslanıp, karşıdaki kalabalığı izlerken, kalabalıktan birisinin kendisine ihtiyaç duyabileceğini düşünememe halidir.
