ayrı bir koyar. 15 milyonluk bir şehirde hiç arkadaşınızın olmayışı. ya da 10 bin kişilik bir kampüste hiç arkadaşınızın olmayısı. ya da 1500 kişilik bir yurtta arkadaşınızın olmayışı. ya da 8 kişilik yurt odasında hiç arkadaşınızın olmayışı...
bir çok kişiyle beraberken, hiçbiriyle selamlaşmanın ötesine gidememektir. acını, mutluluğunu paylaşamamaktır. tek kelime edememektir. acıdır, intihar sebebidir.
çevresi geniş, bol miktarda arkadaşı olmasına rağmen kendisini yalnız hisseden bünyenin içinde bulunduğu haldir.
bu tiplere; "oğlum o kadar arkadaşın var hala yalnızım diyorsun, s.ktir git lan" gibi yorum yapan arkadaşlar var, onları kınıyoruz efendim.
"ayy canım yalnızmısın, gel benim dostum ol" diyeceğine öküzün verdiği cevaba bak.
not; başlık tamamen şebnem ferahtan arak yapılmış olup, hükümsüzdür.
üniversite'de resmi olarak öğretilmeyen ama direk olarak sizin öğrendiğiniz durum. en azından bana öyle oldu. hayat üniversitesinin ilk dersi olabilir bu.
edit: şikayet ediyormuşum gibi oldu ama yok öyle bir şey efendim, yalnız olunca mutsuz olunacak diye bir kaide yok.
Iyidir iyi. Tak kulaklığı da oh mis. Triplere gerek yok ömür boyu mutsuz ve yalnız olacaksın diye bi kaide mi var... az sabırlı ol, içinde bulunduğun durumdan mutlu olmaya çalış. Bazen yalnız olup kafa dinlemek baya yol katettiriyor.
