hepsiyle sadece selam sabah ilişkisi yaşayan, arasıra internetten gırgır yapan ve arkadaşlık namına haftada bir sms yordamıyla hal hatır soran insanın halidir.
kendini onlardan hiç birinin yanına ait hissetmez çünkü, gitse de, aralarına karışsada keyif alamamıştır. o yüzden pes etmiştir artık.
kendini kitaplarına ve müziğe vermiştir, sabahları çay bahçesinde oturur çay, simit ve sigara üçlüsüne kitabını ve müzik çalarını da ekleyerek öğle saatlerine kadar huzurunu ve kendinde bulduğu mutluluğu yaşar. akşam odasında 2 tek birasını içerken gitarını tıngırdatır, film izler, ailesiyle sohbet eder.
nietzche - " çok bilmek öğretmez akıllı olmayı. " lafını kendine siper edinip çuval dolusu arkadaşlarına güvenmemiştir, güvenememiştir, daha doğrusu ısınamamıştır.
" çok arkadaşa sahip olmak adam yapmaz adamı. " agacatirmananzürafa.
yığın içindeki birey olmaktır. otobüste olmak gibi bir şeydir. etrafınız kalabalıktır ama yalnızsınızdır. tabi otobüse sürekli aynı kişilerle biniyorsanız o başka.
ülkem insanına göre farklılık emaresidir. sizi gidi sarı bonibonlar. küfür yerine bunu kullandım çünkü farklısınız. gerekçe de hep aynıdır. "benim gibi düşünen insan bulamıyorum" ya da "aynı dili konuşmuyoruz insanlarla" he annem he. zekan ve algın o kadar farklı ki, sefil insanların arasında kendini bedbaht hissediyorsun. hatta bir de üzülüyorsun bu hale. neden böyleyiğğğğğmmm beeeaan diye geceler boyu ağlıyorsun. inan çok üzülüyorum sana. milyarlarca insandan bir farkın olduğunu sandığın, bıkmadan bu yanılgıyı sürdürdüğün için o kadar üzülüyorum ki. canım benim.
ergen tribi olmakla beraber günümüzün hastalığıdır bu. facebook, twitter, sözlük ve burda konuşulan binlerce insan. ama yine yalnızız. bunu bi düşünmemiz lazım.
çok fazla ihtimal olmasından mütevellit hangisini seçeceğimize karar verememek seçmeye karar versek de bir başkasını tanıyıp seçimimizin yanlış olduğu yanılsamasına düşmek bir süre sonra bu şekilde üzülmek ve üzmekten bıkıp kabuğuna çekilmek sonucu olumuş durum.
bir grup asalağın içinde kalmak, kendin gibi birini bulamamak herkrsin sana göre daha düşük bir seviyede olduğunu görmektir. Ağlatır. Mutsuz eder. Hayattan ümidi keser. depresyona sokar. Yazarın Yorumu: Seviyesiz cahil veya kültürsüz insanların aptalca konuşmaları insanları bu hale düşürebilir. Herkes böyleyse hele intihar girişimleri veya kötü alışkanlıklar baş gösterebilir.
Öyle eksildik ki yaşarken,
bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz.
Yalnızlığımızla çoğalıp
kalabalıklığımızla eksiliyoruz
ve öylesine kalabalık ki yalnızlığımız.
Ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz...*
Söyle bana bu lanet odada zerre kadar var mısın
Tırnağımdan yüzüme kadar dört yanımda var sızın
Hep ağlarım sen istersin yağmur yağar ansızın Ben milyarların içinde istanbul kadar yalnızım
dost ve arkadaşların (!), yüzüne bakıp heyecanlı heyecanlı önemli şeyler (!) anlatırken; zihnine başka şeyler düşündürüp, hayaller kurdurarak, sabır ve metanetle sözün bitmesini bekleme halidir.
