Tayland'ın Phuket adasında yetişen, Taylandlıların ciddi şekilde tanıtımını yaptığı ve ağacının her cm3'ünü kullandıkları garip ağacın tohumu. Çok yüksek olmayan bu ağacın bizim bildiğimiz cennet hurmasına benzeyen mor bir meyvesi ve bu meynenin altından sarkan tohumu vardır. Bizim kuruyemiş olarak tükettiğimiz kısmı bu dışarı sarkan tohumdur. Taylandlılar Kaju meyvesinin suyunu, marmelatını, şekerlemesini, kurabiyesini akla gelebilecek her şeyini yaparlar. Tadı tamamıyla göreceli olmakla birlikte, şehir turu esnasında çok matah birşeymiş gibi götürüldüğüm berbat fabrikasını gördükten sonra tarafıma hiç çekici gelmeyendir. Ayrıca antep fıstığına kurban olsun'dur.
Tadına doyum olmayan ve ne kadar fazla tükettiğini ertesi gün aynada yüzüne bakınca anlayabildiğin pahalı bir yemiş türüdür. Pahalı olmasının sebebi ise her iklimde üretilmediğinden ve her kaju elmasından ancak bir adet kaju fıstığı üretildiğindendir.
pahalı olmasının sebebi türkiye'de yetişmemesidir. hindistan, brezilya gibi ülkelerden ithal edildiği için türkiye'de ederinin biraz üstünde fiyata satılıyor.
yağ açısından oldukça zengin olmasının yanı sıra, içerdiği mineraller açısından da az da olsa tüketilmesi tavsiye ediliyor.
enteresan bir kuruyemiştir, aslında meyvedir, dahası aslında meyvenin meyvesi gibi bir şey. kaju elması denen armut-elma benzeri bir meyvenin uç kısmında yer fıstığına benzer bir şekilde ve her elma başına bir adet olacak şekilde yetişir. sanıldığı gibi uzakdoğudan değil, güney amerika (brezilya) ve afrika ülkelerinin bir kısmında yetişir. pahalılığı ağaç başına düşen kaju fıstığının sayısının çok az olmasından meydana gelir.
Latince anacardium occidentale isimli bir garip fıstıktır. kuruyemişçi vitrininde durur öyle nazlı nazlı. sanki hint prensesidir kendisi. lakin öteki taraftan her daim yeri sağlam bir başka fıstık, işveli ve de edalıca bakmaktadır. antep fıstığı başkadır başka...
