Bana göre kahveyle en iyi giden şey kitap ya da kafa dengi biriyle sohbet. Üniversite yıllarında Amerikalıların “take away”, bizimse abi kağıt bardakta alabilir miyim diye tabir ettiğimiz kahveyi alır, kütüphanenin yolunu tutardım. Şimdilerde kütüphaneye pek gidemiyorum Ama ne zaman kahve denilse, aklıma hala kitap gelir. Bu bilen bir arkadaşımın beni götürdüğü kafeyi görünce kendi kendime hep şöyle söylüyorum, şu dünyada yüzündeki gülümseme için çaba sarfeden insanların kıymetini bil, zira çok yoklar.
bir bardak su'dur. ben kahve içersem ne tatlı , ne çikolata ne de bisküvi aramıyorum, kahvenin tam randımanlı tadını alabilmek için. su içince de kahvenin tadı mideye tam oturuyor.
