yaptığımız salaklıktır. gerçi salaklık olduğunu bile bile yaptık amaçsızca. 3 arkadaş bir kahveye gittik. oturduk, çay içtik. muhabbet ettik. sonra okey oynamaya kalktık, 4. yok. tavla oynayalım dedik 1 kişi boşta kalıyor. kendimizi bir an cafede sandık ve scrabble mı oynasak ki lan düşüncesinde boğulduk.
bu fikri ilk ortaya atana tekmek tokat dalma hissi gelse de bir umut sormak geldi içimizden.
- la oğlum hiç kahvede scrabble olur mu amk ?
+ nereden biliyon la devir değişti oğlum.
> hem ümit kesilmez lan ne kaybederiz ?
- doğru valla kaybedecek bir şeyimiz yok. her soru başına para mı alıyorlar ?
- abeeey
< he gülüm
- yahu bir scrabble alabilir miyiz ?
< gidin babanızdan isteyin izin olum bana ne soruyorsunuz (ehehe) para mı isticeniz ?
- yok abi kahvede varsa oynayalım diye şey ettik.
< scrabble ney la ?
(aramızda bir kaç saniyelik sanırım adını bilmiyo ingilizce ya konuşmaları...)
- abi hani kelime felan türetiyon ya ?
< heeeee. dur dur ben size kalem kağıt getireyim.
-... ?!?
+... ?!?
>... ?!?
kaybedeceğimiz çok şey varmış arkadaşlar. karizma yerlere indi. bütün kahve biz çıkana kadar ara sıra bize bakıp durdu amk.
ama yine de başka bir kahveden tabu istemeyi düşünüyoruz.
