misafirlikte büyüklere ikram edilen kahvenin tadını merak eden çocuklara anaları tarafından söylenen, tenin içilen kahvenin rengini alacağını iddia eden bir yalan.
çocukluğu hatırlatan bir cümledir. anneanneyle küsme sebebi olan kahve içmeye izin vermeme hadisesi günlerden bir gün tersine döner ve anneanne arap olursun kahve içersen diye söylene söylene kahveyi iyice sütle karıştırarak içilmesine izin verir. höpürdete höpürdete sanki zafer kazanmışçasına o kahve bitirilir ve uyunur. sabah yine de anneannenin sözlerinden tırsılarak aynaya bakılır. bir an sanki teniniz eskisinden çok daha esmermiş gibi gelir ve ağlamaya başlanır. banyoya pıtır pıtır koşup çamaşır leğenine su ve bir torba omo dökülerek yıkanmaya çalışılır.. amaç araplıktan geri dönmektir. anneanne gürültülere gelir anneanneye senin yüzünden arap oldum diye çarnışar bağırılır... o gün bitmez...
- anne bana kahve yapar mısın?
- kavhe içme arap olursun.
- o zaman salep yaparmısın?
- salep içme beyaz rus olursun.
- yuh! boza içeyim bari?
- boza içme harezmşahlılardan olursun.
- öehhhh.
küçükken bayramlarda az mı istemedim o kahveyi içmeyi ama ne dediler arap olursun.
ahanda büyüdüm ahanda içtim hiçbir şey olmadı. ama keyif alarak değil öğürerek içtiğim, ben de kırk yıl hatırı bile olmayan hayatıma geç giren içecek oldu.
bir tek arapların rengi kahverengi mi? "kahve içme afrikalı olursun niye denmemiş. sütlü kahve içince micheal jackson olunabilir mi?
ya da savaş çıkarma bush olursun, muz yeme maymun olursun, kredi kartı alma mahvolursun, süt içme kedi olursun, dondurma yeme kutup ayısı olursun, fazla atma siyasetçi olursun, borç verme rezil olursun, haberleri izleme verem olursun, hak yeme zalim olursun da olabilirdi.
uzun zamandır aile ziyaretlerinden uzak kalmıştım. şu iki günü bunun için ayırayım dedim. iş güç, sosyalleşme hatun falan derken bu tarz şeylere pek zaman kalmadığı için hep ertelemek durumunda kalmıştım. dün bostancıya teyzeme gittikten sonra anneanneme uğramak için pendik'e geçtim. uzun zamandır gitmediğim için kırılmışlar biraz. neyse iki muhabbet, gırgır şamata kafaya aldım. o sırada dayımın eşi kahve yaptı getirdi, daha ilk yudumu alacaktım ki, anneannem ''oğlum kahve içme arap olursun'' dedi. tadacağım kahveyi unutup anneanneme tebessümle baktım. kahveyi sehpaya koydum ve bu konuda ciddi ciddi düşündüm. ulan anneannem bunu söylüyorsa dna, rna yalan olmasın dedim, bütün dünyayı kandırmışlar o zaman diye düşündüm. neyseki ''şaka şaka'' demesiyle rahat bir nefes alıp kahvemi yudumlamaya başladım.
yediğimiz yiyeceklerin ve içeceklerin metabolizmamız üzerinde acaba gerçekten böyle büyük değişimlere neden olacak enteresan etkileri var mıdır bilinmez ama, eğer varsa bilim adamları hiç gen diye, dna şifresi, anahtarı, kilidi falan diye boşuna uğraşıp kafa patlatmasınlar, artık hangi içecek hangi milletten yapıyorsa içirip içirip klonlasın olsun bitsin amına koyim.
bizim zamanımızda, küçükken kahve içmeye özenen çocuklara söylenen yalandı efendim. bizim zamanımızda diyorum çünkü geçen kahve içmek isteyen yeğenime "çocuklar içmez, arap olursun" demem üzerine anneeeae diye cırlayan yeğenime ablamın cevabı "olur mu öyle şey oğlum"du. işte o an yaşlandığımı hissettim sözlük. artık çocukların kahve içince arap olmadıkları, annelerine anneeeaaa diye cır cır cırladıkları bir zamandı.
