her abartılı romantik eylem gibi realitesi olmayan bir eylemdir ve evet, sacmadir.
sabah kalkiyorsun, gözler capakli, surat sismis, saç baş dağınık, adam da sana kahvaltı getiriyor.
bir kere sinir bozucu. o tepsiyi kucağında tutmaya çalışmak başlı başına bir sinir bozukluğu. ayaklı tepsiler falan var bunun için ama mesela ben sabah sarhoş gibi olduğum için onu da iki dakika içinde çok rahat deviririm. sonra adamın seni o halde görmesi, onu geçtim çişini bile yapamadan kahvaltı etmeye çalışmak, sonrasında o yatağı, çarşafı vs. çırpman gerekecegi gercegi. bana saçma geliyor her türlü.
diz cokup evlenme teklifi etmek ve bunu sürpriz bir sekilde yapmak da o derece saçma mesela. niye surpriz ? başından beri ben de o ilişkinin içinde değil miydim ? sürpriz olan ne ? zaten cogu çift evlenmeye beraber karar veriyor, evlenme teklifi sonradan geliyor. diz çökmek de tuhaf, biri benim önümde birden diz cokse utanırdım lan. tovbeler olsun.
bütün odunlugumu kustuguma göre entrymi burada bitirebilirim.
asıl saçma olan kahvaltı yapmak için arkadaşlarla buluşmak. zaten 10 saattir açım. bir de hazırlanıp, o kadar yol gideceksin. mekana girip hazırlanmasını bekleyeceksin. kafadan iki-üç saat daha açsın. brunch desen tamam ama kahvaltı bu şekilde eziyet yemin ederim.
