kendimden yola çıktığımda, kahvaltının artık giderek öğle vakitlerine ötelenmesi durumunun hissettirdiği. e haliyle o öğünün ismi öğle yemeği oluyor. şehir yaşamı, kahvaltıyı, tıklım tıklım dolu bir otobüse sıkışmış cılız insan gibi eziyor ve bir öğün olmaktan çıkarıyor sanırım.
