aynen, kahvaltı bide çok sıkıcı bir şey. çoğu zaman yemek yerken bile sıkılıyorum ben ama açlığa belli bir süre sonra dayanamıyorum. bazen bir öğün yiyorum ve o beni tutuyor ama bazen iki öğün mecbur yiyorum. ondan da isteksiz isteksiz. yemek yemek güzel bir şey değil. kahvaltı hele çok sıkıcı. bide ekmek yemek hepten berbat, arada poaça alıyorum onu yiyorum. simit bile yiyemiyorum susamları çok iğrenç geliyor bana.
var böyle bir şey derler ya hani harbiden var böyle bir şey. açım midem gurulduyor ama kalkıp kim hazırlayacak şimdi kim çıkaracak peyniri zeytini bilmem neyi dolaptan ve kim yumurtayı kaynatacak, çayı hele kim demleyecek?
kahvaltı hazırlamaya üşenmektir bir nevi. hal böyle olunca uyanıp kendine geldikten biraz sonra markete doğru yol alırsın abur cuburları toplarsın kıtlıktan çıkmışçasına. hepsini bir güzel mideye indirdikten sonra açlık kalmaz ama tokluk da hissetmezsin öyle boktan bir durum yaşarsın. çok değil birkaç saat sonra yemek yersin. akşama da gelsin mide yanmaları, mis.
