pkk. evet ben halen aynı yerdeyim. kim pembe düşler görüp pkk yı koynuna alırsa alsın kim köpek başı öcalana sayın derse desin açık ifadeyle kim apo ya saksoya durursa dursun bu milletin onlarca evladının ahı yerde kalmayacaktır. ölünceye kadar kahrolsun pkk!
vıcık vıcık ilişkiler
yapışmış gibi sürekli el ele gezen sevgililer
size bakarak cıks cıks cıks yapan teyzeler
eski sevgililer
gidipte geri gelmeyen zamanlar
ilk savaşı başlatanlar
sanata değer vermeyenler
amacı uğruna götüne kadar verenler
tanımadığı insanları karalayan zavallılar .
gözümün önüne birkaç anı geliyor. gülümsüyorum. artık ağlayacak sızlanacak ne vaktim ne de gücüm var.
sorgulayacak, "acaba" diyecek, umut edecek gücüm zaten yok. uzun uzun aynanın karşısında kendimi seyrediyorum.
yeni bir şey görebilmek için derin derin bakıyorum. göremiyorum.
vazgeçmiyorum. o boşluk nereye gitti? artık niye hissetmiyorum? cümlelerim yok, küsmüşler.
arkadaşlarım hep kendi alemlerinde. bazı kokular güzel, bazı kadınların üzerlerine sinmişler.
o kadar ki artık daha çok uyumak istiyorum o derece.
ozgurluklere engel koyan,laiklikten bir haber ulkeye seriati getirmeye ugrasan,insani yasadigi sehirden,ulkeden sogutan,yasama istegini yok eden,kendini bazi kesimlerin baskani sanan bir adam var ya heh iste o.kahrolsun denilen seylere en iyi ornek yeter canimiza tak etti yeter.
