bir yazar sözüdür. kahramanları tüm insanlara ve dünyaya yardım etmeye çalışan insanlar olarak tanımlayacak olursak, bir kahramanın yalnızlaşması kaçınılmazdır çevresinde bir çok insan da olabilir fakat bu kalabalıkta yalnız kalmayacağı anlamına gelmez. bir kahramanın doğru dürüst eşi de olmaz, olsa da uzaktır o, zira eşler ilgi bekler, o ise zamanının çoğunu başka insanlar için harcar, giderek uzaklaşır. Bir ekiple çalışsa da ekipteki her kişi kahraman olmaz, kimi görev icabı oradadır, kimi ise ego, iki kahraman yan yana olsa da bir gün mutlaka ayrılırlar. dünya tarihine de bakacak olursanız hep yalnız olduklarını farkedeceksiniz.
insanların doğası gereği midir bilemiyorum hem çok sevilen hem de sevilmeyen olabilirler, birilerine yardım etmeye çalışırken bazılarına edememiştir, insanları esaretten kurtarmıştır bu süreçte canı yananlar olmuştur, evsizlere, muhtaçlara, okuyamayanlara, tedavi olamayanalara kapısını açmıştır, herkese elbette gücü yetmemiştir, gücünü yetirdikleri ise daha fazla ilgi beklemiştir, bir gün ecel gelip çattığında ise yalnız ölmüştür, arkasından onlarca hakeret edilmiş, yardım ettiği insanlar tarafından yeterince savunulamamıştır. yaşarken kimseden bir şey beklememiştirki ölünce beklesin.
