'bırakıp gitsem buraları, ardımdan ağlar mı birileri?' dizesi kafalarda yankı bırakan şarkıdır. sorunun bir cevabı olmadığı görüldüğünde de, ne vahim bir halde olduğunuzu tokat misali çarpar suratınıza.
"kıyaktım" demeseymiş budur diyebileceğim kadar çok beğendiğim şarkı olmuştur. ama o "kıyaktım" yüzünden burun kıvırıyorum. fettah can adında birinindir. tanımam etmem.
bırakıp gitsem buraları
ardımdan ağlar mı birileri?
kimse üzülsün istemem
veremedim gereken değeri
yalvarıp yakarmadan
caydırır mı birileri?
zamanı geri alsam
susar mı kahpe dilleri?
nakarat ve sonrası bambaşka bu şarkının. içtiğim sigarayı anlamlandırıyor, olmayan şeyleri kefeye koyup tartıp tartıp, aynı şeyleri düşünüp temcit pilavı gibi çektirmeyi düşündürüyor; keşke birileri caydırsaydı diyorum; bir daha dinliyorum, arkamda ağlayan birilerini bırakmadım diyorum, akranım olupta evlenip çoluğa çocuğa karışanları bile hatırlatıyor, aklıma getirip duruyor bu şarkı. eski sevgili mi? kahpe dillerde eriyen tuz, ya da şeker tanesi olsa olsa. zaman makinem olsa, çok daha farklı hareket ederdin diyor dinledikçe, kulak arkası yapmıyor, başucuma koyuyorum şarkıyı.
