allah'ın işine karışmaya çalışırken kendisi küfre düşen kişinin, şeyhülislamcılık oynama gayretinin açığa çıkmasıdır.
bu kafalar ortaçağ'da kafir, cadı, uğursuz diye kadınları ve erkekleri ve kimi zaman hayvanları bile yakan kafanın aynısıdır. o kafalar da aynı bu kafalar gibi üzerine kırmızı işaret atıp, yakacak insan avına çıkmışlar ve minareyi çalıp kılıfını hazırlamışlardı.
kibir, bütün dinlerde en büyük günahtır. şeytana en yakın durulan an'dır, cezası en büyük olan küfürdür.
kim kafir, kim iman sahibidir, gönüllerin içindekini bir allah bilir.
kur'andan verilen ayette de söz konusu edilen cihat durumunda kafirlerin kim olduğu ve onlara karşı nasıl mücadele edilmesi gerektiğidir, yani medineli müslümanlara saldıran ve onların canlarına, namuslarına, mallarına kast eden müşriklerden bahsediliyor. bunu anlamak için din alimi ya da tefsirci olmaya da gerek yok. islam dini de dahil olmak üzere dinler, savaşı, ötekileştirmeyi değil, uyum ve barışı empoze ederler.
Ben bunu şöyle biliyorum. Biri birine kafir derse ikisinden biri kafirdir. Yani öyle bir yakıştırmayı yaparken çok dikkatli olunmalıdır. Allah muhafaza kafir sıfatına layık olmak var işin ucunda.
