Oturduğum yerde aynı birkaç şarkıyı söyleyerek, bağdaş kurup, hiç ses çıkarmadan ileri-geri sallansam, bir geçmişe bir geleceğe dair hayallere gidip gelsem.. Buram buram acı koksa odam, mahallem, semtim.. Ciğerlerimi sigara dumanıyla doldursam..Yaşıtlarımın ağzı süt kokarken benimki sigara kokuyordu nasılsa.. En büyük isyanlarımı hep iki parmağımın arasında söndürdüm nasılsa.. Başkalarının acılarıyla, başkalarının yaşattığı her acıyla bir iki ışık söndü arada sırada nasılsa.. Kanaya kanaya acısam... Olmaz mı?
