Sanırım içinde bulunduğum durum.
Uyku düzenim mahvoldu, sbah erken kalsam bile gece uyuyamiyorum.
Sürekli kendi kendime konusuyorum.
Arada bir isteksizce bağırıyorum.
Küfür edilmemesi gereken yerlerde küfür ediyorum.Mutlu hissederken bir anda ağlamaya başliyorum.Zaman zaman sikintilarimi dusunuom bunları nasıl asicagimi planlayıp astiktaj sonrasını dusundugumde tekrardan bunalip bi bok yapmamaya karar veriyorum.Sikerim bole hayatı, whats the wrong with me?
An itibariyle yaşadığım durum. Sözlükte olmayacak insan gibi takılmaya karar vermeli sağlayan durum. Bide açım baya yemek yemiyorum neden bilmiyorum diye sonucunu buna bağladığım durum.
bir anda olmaz. kademe kademe ilerlenir. aslında bu durum her şey normalmiş gibi hissetmeye engel değildir. şizofreni dört bir yanı sarmıştır. psikoz, nevroz, anksiyete, anksiyete bozukluğu, sosyal fobi anlatırlar anlatırlar; kliniğe, hastaneye yatırırlar, tedavi ederler ederler...
peki ya bu hayatı ustalıkla sürdürenler? derdine çare bulamayanlar veya bu durumu hiç fark edemeyenler?
acıkmaya gerek kalmadan kendiliğinden oluveren hede. bu bakımdan içi içini yemek'e benzer. daha yarılayamadığım sınavlardan ötürü bir miktar bende de mevcuttur.
2 haftadır aynı şarkıları dinliyorum, aynı yemekleri yiyorum, aynı şeyleri yapıyorum. Bu monotonluk yedirtti bana kafayı harbiden. Kafayı yemek veya bu durumdan kurtulmak kişinin elinde değildir, bütün olay zamanda bitmektedir.
zor günlerin habercisi. kişisel olaylarla da birleşilince içine girilen durum. çok düşünmek, herkesten her seyden cok düşünmek. eger feedback olmazsa ağzınız burnunuz dağılır hayattan zevk alamaz olursunuz.
