bir anda olmaz. kademe kademe ilerlenir. aslında bu durum her şey normalmiş gibi hissetmeye engel değildir. şizofreni dört bir yanı sarmıştır. psikoz, nevroz, anksiyete, anksiyete bozukluğu, sosyal fobi anlatırlar anlatırlar; kliniğe, hastaneye yatırırlar, tedavi ederler ederler...
peki ya bu hayatı ustalıkla sürdürenler? derdine çare bulamayanlar veya bu durumu hiç fark edemeyenler?
An itibariyle yaşadığım durum. Sözlükte olmayacak insan gibi takılmaya karar vermeli sağlayan durum. Bide açım baya yemek yemiyorum neden bilmiyorum diye sonucunu buna bağladığım durum.
Sanırım içinde bulunduğum durum.
Uyku düzenim mahvoldu, sbah erken kalsam bile gece uyuyamiyorum.
Sürekli kendi kendime konusuyorum.
Arada bir isteksizce bağırıyorum.
Küfür edilmemesi gereken yerlerde küfür ediyorum.Mutlu hissederken bir anda ağlamaya başliyorum.Zaman zaman sikintilarimi dusunuom bunları nasıl asicagimi planlayıp astiktaj sonrasını dusundugumde tekrardan bunalip bi bok yapmamaya karar veriyorum.Sikerim bole hayatı, whats the wrong with me?
