Çıldırmak üzereyim arkadaşlar. Duvarlar üzerime üzerime geliyor darlanıyorum evde. Sosyal medya üzerinden sürekli birileriyle tanışıyorum ama bunalımımı azaltmıyor. En sonunda kendimi keseceğim gibi böyle giderse.
sadece bu salgın olayının olmadığı üniversitemize, işimize gücümüze acaba hastalık kaparmıyım diye paranoya yapmadığımız günlerin geri dönmek istiyorum, yoksa o sizin 'üff deliricem yha' halleriniz gibi şeyleri hepimiz dönemsel olarak yaşıyoruz. bizim bu hayatta başarmak istediğimiz şeyler var, birde bu salgınla uğraşmak istemiyoruz o kadar.
