kafayı suya sokmadan denizde yürümektir. benim gibi deniz fobisini neredeyse çeyrek asır sonra yenmişler için en ideal denizde takılma biçimidir. çenenize kadar açılabildiğiniz kadar açılıyorsunuz ve arada kafanızı ikişer saniye suyun içine sokup çıkartıyorsunuz. yüzücü michalel perhps bu stile vertical swimming adını vermiştir. vertical swimming diye bir dal olacaksa türkiye ayağında oldukça iddialı olduğumu söyleyebilirim.
kaygılı insan stilidir.
nefessiz kalıp oracıkta ölüverme kaygısı;
dikkat edersek bu insanlar "şapada şupada" gibi gürültülü bir şekilde ve panik halinde yüzerler. ancak buna yüzme değil, suda debelenme diyebiliriz çok bilmiş izleyiciler olarak. sanki arkasından köpek balığı koşturuyo (balık, koşturmak), gibi bi izlenim verirler birazdan "help me" diye bağıracak sanırsın. öyle vahim, öyle acıklı. panik atak
yani sayılır da, tam keyfini vermez. zira en güzel, hızlı, hidrodinamik yüzüş şekli kafa suda, kulaç şeklinde yüzmektir. 3-4 kulaçta bir yandan nefes alınır.
