(bkz: ben)
istisnasız her gün sabahın köründe kalkıp, geç bir saate kadar beyin gücü gerektiren bir işte çalışan insandır. içinde kaç bin tane sorun olursa olsun başını yastığa koyduğu gibi uyur, uyanık durmaya mecali yoktur.
''çok yoruluyorum ben ya , iş'i mi bıraksam acaba ?''
vicdanı rahattır. dünyada elinden geleni yapan ve gerisi için tevekkül eden insandır. olacaksa olura inandığı için rahatça uyur takmaz hiç bir şeyi kafasına.
Sahsim gibi insandir... Sabahin korunde kalkar, ilk is 2 saat sporunu yapar oradan aksam gec saatlere kadar kafa patlatarak calisir. Eve gelince hali kalmaz zaten, yastigi kokladigi gibi uyur. Dunya yikilsa uyanmaz. Ha bir de az ama oz uyur bu insanlar, ortalama 3-4 saat kadar.
bazen kafayı koymaya veya yaslamaya ihtiyaç duymadan uykuda asılı kalacak dereceye gelebilecek olan insandır. evet akabinde kafa sağa, sola, arkaya düşecektir pat diye.
öğrenciyken benimde aylaklıktan olsa gerek merak ettiğim, çalışıp iş güç sahibi olunca böyle bir insan olabilirmiş diye kendi kendime cevabını verdiğim, mümkün olan insan tipi.
bu insan tipine, sevgilisinden ayrıldığı için bütün gün sizin beyninizi kemiren, ağlayıp zırlayan kişi de girer. öyle ki ışığı kapatırsınız, iyi geceler dersiniz. sonra 1 dakika geçmeden seslenirsiniz o çok üzgün, dertli, kederli(!) arkadaşınıza, ancak ses gelmez. lanet olsun size.*
