sözlükte bolca gördüğüm insan tipidir, tamam inanmayabilirsin ateist olabilirsin bu senin özgürlüğün kimse bir şey demez diyemez, iyide bu yaptığının doğru olduğunu niye kanıtlamaya uğraşıyorsun her gün "din yalan" kisvesi altında yüzlerce cımbızlanan ayetle saldırıyorsun ya da arabistandaki irandaki şeriat diye asılan insanlardan örnekler veriyorsun, bir şeyi iran arabistan yapıyor diye islamda da böyledir demek değildir ki;
bende van gölü canavarına inanmıyorum ama her gün burada "vallaha yok billaha yok" çığırtkanlığı yapmıyorum,
tamam sen özgürsün, inanmazsın sen çağdaş ve ufku genişsin ben yobaz dinci künt kafayım ama sana kim hakaret özgürlüğü verdi ki, hangi özgürlükte var böyle bir şey;
amerikada var mı ya da senin gibi düşünenlerin türkiyeden çok olduğu hollandada isveçte var mı böyle bir özgürlüğün;
hakaret edip sürekli aşağılamayı çok çok normal olarak görüp, haklarında en ufak bir şikayet dava falan olsa ortalığı ayağa kaldıranlardır bunlar. inanmamak özgürlüktür, eleştirmek özgürlüktür, hakaret etmek özgürlük değildir.
inanç kanıt değil iman gerektirir, ama inanmadığın şey yüzünden kaybedeceğin çok şey varsa, kendini inandırmak için en azından kendine kanıtlaman gerekir, mesela ateislerin evrime sıkı sıkı sarılması da bundandır, yada inanmadıkları halde inananlardan fazla din-iman hakkında konuşmaları.
Ateistlerin kafayı islam dini ve kuran ile bozması anlamında söylenmiş bir cümle olabilir. çok doğrudur. madem inanmıyorsun neden kafayı islamla bozuyorsun.
Aslında ateistlerin çoğu yani ateist değilde, çoluk çocuğun çoğu, birilerine özendiği için ve dikkat çekmek için ben ateistim kelimesini kullanır. Siz hiç türkiye'de 80 yaşında ateist gördünüzmü? çok nadirdir hatta göremezsiniz. Neden? Adam manyakmı lan, ölecek. tamam islama inanmıyordu ama, ya islam hak dinse, o zaman ötede ne yapacak? Burdan çıkan sonuç Ateistlerin de, günün birinde, eğer tahmin ettikleri yaşa kadar yaşama şansları olursa, müslüman olacaklarıdır. Hemde seve seve.