muhabbetleri genelde pek bir çekilmez olur. işi şakaya vurup 'aslında pek de ciddiye almıyorum' tribine bürünmüş olan evde kalmışlarsa daha vahimdir ve aslında en çok kafaya takan da yine bunlardır.*
toplum baskısındandır. Herkes evlenmek zorundaymış gibi bir kanı oluşturulur toplumda. Her gelen geçen kişinin tüm derdi "sen ne zaman evleneceksin?" olunca, insan böyle kafayı yiyebiliyor. Yine saygı azlığımızdan kaynaklanıyor bu. insanların özeline bu kadar karışma merakımızdan yediriyoruz insanlara kafayı.
30'una yaklaşmış, etrafındakileri everen fakat en sona kalmak isteyemen, evliliği bütün aşk acılarının, maddi sıkıntıların ve yalnızlığın sonu olacağına kendini inandıran, sürekli kısmetsiz olduğundan dem vuran ve sızlanan insan türü.
insanların hayatlarına müdahale etmeyi marifet sanan insanların işi. mesela teyzeler, anne, halalar, bu grup insanların içindedir. devamlı evlenmek konusunu açarak, insanın hayatını zehir etmeyi çok iyi bilirler.
yaş 30 ve üzerine varınca dişi insanların daha da bir dert ettikleri eylemdir. bu dişi insanlar, tanıdıkları her insana da sevgilin var mı sorusunu yöneltirler ve "evet" yanıtı üzerine sebepsiz üzülür, "hayır" yanıtında içten içe sevinirler.
