nasıl desem bunaldım. ne oturduğum yerde rahatım ne kalkıp gittiğim yerde ve yürüdüğüm yollarda rahatım. basıyor bir şeyler. daralıyor içim. talihsiz adımlar çıkmazında biletsiz bir yolcu gibiyim. ne haykırmaya mecalim var, ne susmaya gönlüm razı... ne anlatsam anlayacak birileri var, ne de yazdıklarım hislerimin tamamı. Hep eksik kalan bir şeylerin karmaşasında içim. küçülen dünyamda büyüyen düşlerim, sonsuz uçurumlarımda kapana kısılmış sahipsiz bakışlar gibiyim. ne anlatabilirim, ne anlayabilirler. zaten hiç yoktular.
