her insanda var olduğunu düşündüğüm sestir. lakin bu sesin kişinin üstünde ne kadar baskın olduğu önemlidir. eğer kişinin karakterini bastırıp üste çıkarsa bir şizofreni söz konusu olabilir.bunun farkına varıp yenen insanlar da var tabi.
(bkz: john forbes nash)
Bende gurur falan bırakmayan sürekli bozguna uğratan sestir o. Hem çok terbiyesiz hemde çok bilmiş. Her şeyin de iyisini bilmek zorunda mısın uyuz ses.. Deget başımdan
kahvaltıda, okulda, yemekte, futbol sahasında, sinemada, işte, adada, istanbul'da, tokyo'da, nil nehrinde, evin çatı katında vb birçok yerde sana bir şeyler söyleyen sestir. bu yerlerin hepsinde yalnız da olsan, yanında biri de olsa sürekli duyduğun ses bu sestir. sürekli kim olduğunu arıyor bulamıyorsan sorun yapmana hiç gerek yok. çünkü seninle beraber yaşayıp, sana muhalefet olup, neyin nesi olduğunu belli olmayan o fısıltılar işte budur.
hele benim gibi aşırı derecede ilerlemiş takıntılı kişilik bozukluğunuz varsa o bir ses den çok bedenini ele geçirmeye çalışan ikinci bir sen olur söyleyin lan bir insan kendine karşı verdiği savaşı nasıl kazanır.
her bir sike merhemmiş gibi maydonoz olan sestir. şahsen bu sesin sahibinin ben olduğumu sanmıyorum, ciddi ciddi bazen kavga ediyor benle. hem zaten benim sesim olsa insan kendine "ulan oruspu çocuğu" diye bağırır mı?
hiç durmadan her olaya yorum yapan sestir. arada kendimi kaptırıp baya tartışırım ama hep o haklı çıkar. başımdan geçen her kötü olayda beni suçlar. her ne kadar kıl olsamda kendisine içten içe sevdiğim sestir. o da olmasa hayat çok sıkıcı olurdu herhalde.
