Müslümanlık hoş görü dinidir derler yobaz köpekler. ama bir yandanda aynı dinin insanları mezhep farklı diye yakarlar.
(bkz: sivas) (bkz: maraş) (bkz: çorum) (bkz: malatya)vs vs.
müslümana hakeret edip küfür edip sonra da, onlardan şikayet etmek te ne demek oluyor ki?
ben hakaret ederim ama sen edemezsin mi demek oluyor? ben hayvan ve eşcinsel haklarına bile saygı duyarım ama sen müslüman olduğun için ve senin dininden nefret ettiğim için, sana da düşmanım mı demek oluyor?
zencilere zamanında aynı şeye yapan mantıktan ne farkı var bu mantığın?
ha lafa geldimi o kadar insancıllar ki, çimlere basmaya kıyamazlar, ama müslümansın diye sana söver, ölmeni-yok olmanı diler
ve bunu yapmayı da kendinde hak görür, en enteresan kısmı da bu.
"kardeş biliyorum, senin içinde de inanç var. bir köşede duruyor.", "bak seni biriyle tanıştırıcam, o sana doğru yolu gösterecek"
bu adamın aldığı nefes kadar kitap okudum, elifba öğreten hocasından, ilahiyat profesörüne dek konuşma şansına eriştim, ateistliğimi her daim güncel tutar, bol bol geniş perspektiften bakmaya çalışır, ortalama bir inançlıdan daha fazla teoloji bilirim, beni ateist olduğum için çapsız bilenleri altyapımla seksene çarparım.
buna rağmen, adam beni benden iyi biliyor. tüm özelliklerime karşın, ateist olduğum için şüphede kaldığımı söylüyor.
senden farklı birilerinin olabileceğini bir düşün. ve o zaman ben umrunda olmayacağım. hem senin, hem de benim kafa rahata erecek. aslolan da budur!