kendi metanoyasını yaşayamamış insandır; kendisine verilen kılıfı giyer; onunla gezer... ne hisssetmesi isteniyorsa, ne yiyip içmesi, ne giymesi, ne düşünmesi, nasıl sevmesi, -hatta- nasıl becermesi isteniyorsa; kısacası nasıl yaşaması isteniyorsa öyle yaşar...
"insanların yüzde doksanı yaşamazlar; sadece vardırlar" diye...
bu dünyadan yine "geldiği gibi" göçecek olsa keşke; ak alnından öperim... keşke herkes "geldiği gibi" gidebilmeyi becerebilse...
--cahil adam olmaz--
sana bana sormazlar,
kaderini kafa kağıdına kazırken...
ve hala kaderine boyun eğiyorsan,
kölesin sen anla be adam!
--siya siyabend--
sanırım çizgisinden kayamamış, vasat bir yaşam sürmüş/sürmekte olan insandır. diğer anlamları da var yalnız; hayat dediğiniz şeyden çıkartacağınız anlama göre değişir bu. yani klasik hayat 101 kitabını açın bakın. hakkında o kadar özlü söz bulursunuz ki buna dair; kalibrasyonu sağlamakta güçlük çeker, kimlik kayması yaşayabilirsiniz.
amaçları olanların araçları olursunuz. her boku başkası sizin yerinize düşünür, her dediğini benimsersiniz. bir rota vardır, o yolda istikrarlı adımlarla gitmeye benzer bu. diğer yollardan bahsedecek olursak, ideal de insanı marjinal yapmaz. yapar da, bu size itibar olarak döndü varsayalım. itibar nedir? bir fotoğraf. neye yarar? zengin veya fakir yapar. hep peşinizdedir. ancaak, bu algoritmanın da durduğu yer olan mezar taşına kazınanlardan gayrı elinizde bir şey kalmaz.
benim hayat anlayışıma yakını şudur ki; herhangi bir vatandaş olarak, içgüdülerinize kulak verdiğiniz ilk an kimliğinizin "medeni hal" bölümünde bir değişiklik olur. ne istediğinizi bilecek kadar dirayetiniz varsa itibara tamah etmez, karakteri dik tutmaya başlarsınız. neymiş? böyle şeylere kafa yormayacan, her şeyin başı sağlık.
