Uzun soluklu arkadaşlıklarımın, dostluklarımın bir bir sona ermesi ile içinde bulunduğum hal.
Hayatı ve kendini tanıdıkça, ödün vermedikçe yaşanabilmesi kuvvetle muhtemeldir.
kendinizi hiçbir zaman rahat hissedemezsiniz. sanki hep rol yapıyor gibi olursunuz. söyle söylemek gerekirse bir taraf her zaman biraz daha pasif bir hal alır. oysa kafa dengi birisi bulunduğu zaman her aktiviteden ayrı bir zevk alınır.
kafa dengini bulunca beraber geçirilen her anın zevkli geçirileceğine eminim.
beraber gezmeler, bir şeyleri paylaşmak, beraber sohbet etmek...
Kötü durumdur birlikte çay demleyip boss keseceğin sonra sıkılıp moba, fps en sonun da frp yapacağın arkadaş lazım ee tabii dışarı çıkacağız elhamdülillah % 25 olsa da sosyaliz.
benim için müzik çok önemli. dinlediğim müziği dinleyen bir insan göremiyorum.
star wars hastasıyım, kitapları filmleri karakterleri her şeyi üzerine saatlerce konuşabilirim. star wars'u benimle tanışmak için kullanan ruh hastaları görüyorum.
her hafta 1-2 kez sinemaya gitmeyi severim. şu an sinemaya gidebileceğim, bu kadar sık gidebileceğim, kimse yok. (bkz: sinema arkadaşı aramak)
sevgi saygı da en az bu kadar önemli tabii. sevgiden ziyade saygı; bu yüzden merhaba yalnızlık.
kafa dengi canım arkadaşlarım, hep başka şehirlerde kaldı...
zor bir durum. hele de benim gibi az olsun öz olsun kafasındaysanız. etrafınız da sadece merhaba merhaba yaptığınız dolu adam vardır. ama anlaştığınız çok az insan vardır. ama o konuda şanslı olduğumu düşünüyorum. konuşmadan, sadece bakışlarımızla bile anlaşabildiğim 5-6 arkadaşım var. iyi ki varlar.
Kimseyi gerçekten sevememekle başlar , mutsuzluğun kapısıdır. Suçu kendinde aramaya başlarsın belki notlar tutarsın insanlara nasıl davranacağın hakkında . Karakterini düşünüyorsun , nerde yanlış yaptığını gerçek den öğrenemiyorsun ya depresifleşiyorsun daha sonrasında. Yalnız kalmak bunaltıyor . içinde bulunduğun durum daha da genişliyor. Özellikle 17-18 yaşında ortamından memleketinde kopmuş iseniz yeni bi çevre edinemiyorsun da aynı zamanda.
Ben de bu durumdayım ama yapılması gerekenler hakkında yorumum şudur :
Arayan taraf da olmamak , düzenli hayat , kendine meşgale. Gerisi kendiliğinden gelecektir diye düşünüyorum.
şans işidir. kafa dengi birini bulmak samanlıkta iğne aramaya benzer. zaten %100 kafa dengi bulmak da aşırı zordur. kafa dengi bulamama durumu devam ederse kendi kültürünüze, alışkanlıklarınıza ters arkadaşlarınızla takılmaya devam edersiniz. iç sesiniz 'senin amına koyayım, yaptığın işlere bak lan' der. siz de susarsınız, başınızı öne eğersiniz 'napıyorum amk ben' diyerek.
