birçok kez başıma gelendir. reddetmeyi bilmek lazım.
ve dedde buraya cuk oturuyor. Ben çok yalnızdım. Dağların arasındaki bir ova gibi yalnızdım. En derinde yok olmaya yüz tutmuş, adı bilinmeyen, bilinemeyecek olan bir gezegen gibi yalnızdım. Yalnızlık güzeldi, hoştu, yakışıklıydı. Yakışıklıydı bir Nazi subayı gibi, yakışıklıydı bir kadın kadar. Yalnızlık benimle sık sık konuşurdu, eski bir dost gibi, nasihat veren öğretmen gibi, kızan bir anne gibi. Tanrı yalnızdı, Dünya yalnızdı, ben yalnızdım. Ama dünya değildim, tanrı da değildim sadece bendim. Aslında ben de değildim. Ben, çoktan başkaları olmuştu. Bir parça geçmişim, bir parça da geleceğim deyip geçmişime karışmıştı ben. Ve ben her yerdeydim. Her bedende, her ruhta, her kalpte.
Ben güçlüydüm. Gücüme güç katacak başka herhangi bir iletken aramadım. Güçsüz değildim. Sadece bir parça yaralı, birkaç organı eksilmek üzere olan...
Ben sana yalan da söyleyebilirdim, palyaço bu keza ne yapsa yeridir. Ben seni insanlık dışı sevmeye çalıştım, insanları sevmem sahtedir. Ben seni palyaço gibi sevmeye çalıştım, palyaçoları severim. insanları korkutur ve eğlendirir.
Yarrak bulursunuz o kadınları siz... Heheh!.. size bunu ifşa edecek histerik bir kadın bulmak tamamen hülya... ülkemizdeki en azgın Histerikler dahi etrafa feminist tiyatrosu oynuyor maalesef... Eve gider; amına götüne patlıcan sokar, kabak sokar, hıyar sokar, yine de zerre dahi yaklaştırmaz kendine kimseyi... Ortalık psikomanyak ve cinsi sapık dolu sktiğimin yerinde... Histerik oldu da deli mi sikti sanki onu AMK...
