bir çok erkeğin mutsuz bir hayat sürmesine sebep olan bir ön kabul, kadınsız bir doyumun asla mümkün olmadığı. gerçekten öyle mi? bir erkek ne elde ederse etsin doyumu kadında aramak zorunda mı? yoksa kadınsız bir doyum da gerçekten mevcutmu?
bir erkek iki şey için yaşar kadın ve hakimiyet hakimiyetide daha fazla kadına sahip olabilmek için ister.
sartre
"on iki yaşım
hayatımın en güzel yaşıydı.
her gün balık tutuyordum ve mastürbasyon yapıyordum.
adalar, güneş ve deniz.
keyifli bir sanat
ve kadınsız bir doyum.
insan başka ne isteyebilir?"
emre yılmaz
ama yinede kadınları elde edebilecek durumda olup, bununla uğraşmayan erkekler de var. sayıları çok az da olsa. yani bana kalırsa %100 doğru olmasa bile, doğru bir genelleme.