Sebep gerekmez onlara, ancak kaybettikleri zaman hatalarını anladıklarında, onursuz bir şekilde çıkarlar karşısınıza. Onursuz ve ruhsuz bir kadından da uzak durulması gerekir. Bir kadın sizinle incir çekirdeğini doldurmayacak bir sebepten yollarını ayırmak istiyorsa bırakın gitsin. Kaldığı vakit, gelecek dönemde sizi çıkmaza götürecektir. Hele ki böyle biriyle ortak bir değere sahip iseniz, vicdanınız tecavüz edip durur yaşadığınız sürece.
Üf öyle insanlar var ki depresyon, depresyon. Elle tutulur bir dertleri de yok inanın hani olsa tabiki hastalikta/ sağlıkta diyerek evleniyorsunuz zaten.
Yalnızca düşünün: siz gezmek istiyorsunuz karşınızdaki insan istemiyor ve bu şekilde seneler geçiyor. Zorla dışarı çıkardığınızda da agresif oluyor.
Bence böyle bir insan kendisi gibi bir oturan boğa bulup onunla evlenmeli.
Karşılıklı anlayış yok ise kimse ayrılan kişiyi suçlayamaz.
Kimyamız tutmuyormuş. Bunun türkçesi şu. Ben senin tipini begendim ama sen buluştuğumuzda beni alkollü mekan yerine normal bi yere götürdün. Ilk buluşmalarımızda beni öpmeye ellemeye çalışmadın. Dikkat çekici bir şekilde giyinmiyorsun. Maddi durumun yeterince iyi değil. Kusura bakma ben kendime bunlara sahip birisini bulurum.
Kadınların saçmalamasıdır. Örnek vereceğim: bir arkadaşım depresif, hayata küskün ve stresli. Karısı onunla uzun yıllardır birlikte ve birkaç yıldır da evliler. Şimdi kadın diyor ki: ben senin bu kadar stresli olmandan rahatsızım. Bu yüzden ölebilirsin bile, korkuyorum. Dayanamıyorum ve ayrılalım. Saçmalık burada başlıyor. Yeni tanımıyorsun bir. ikincisi ise sen adamın ölmesinden korkup ayrılıyorsun. Ayrılınca korkmayacaksın mısın? Başkasıyla sevişirken korkmayacaksın mısın ve aklına gelmeyecek mi? Böyle saçmalık olur mu?
