bana hep ben birinden hoslandıgımda anlasılıyormus gibi gelen.
yani anlasılmasın diye elimden geleni yaparım ama sanki hep anlasılıyor.
ya cok utanır, yuzune bile bakamam, anlar.
ya en cok onunla konusurum, gulusurum, anlar.
ya kasılmaktan kekelerim, elim kolum titrer, heyecan yaparım anlar.
ya ona bakarken gozlerim parlar, ısık ısık bakarım, coskuluyumdur anlar.
ben birinden hoslanınca hep illaki anlıyormus gibi gelen:)
Şimdi ergenlik başa bela. Gençlik te keza. Utangaçlar var, zıpırlar var.
Kadınlar erkeklere potansiyel sapık gözüyle bakıyor ki haklılar. insanların Yüzüne gözüne attırıyorlar olm otobüste, metroda.
Her neyse.
Biz de ergen olduk zamanında, aklımızla hareket edemediğimiz zamanlar oldu.
Yok saçınla oynar, yok sinyal çakar falan demişler. Hepsi tırıvırı.
“Bir insan bir yere bakıyorsa orada ilgilendiği bir şey vardır. Bir insan bir yere hiç bakmıyorsa, orada ilgilendiği bir şey kesinlikle vardır.” - sigmund freud
lisede bariz belli olur. senle konuşurken utanır, uzun süre gözünün içine bakamaz, sürekli sana bakarken yakalarsın, her dediğini onaylar, salak saçma esprilere güler. ama üniversite de çok yakışıklı değilsen asla anlayamazsın. üniversite değişik bir yer hem erkek bol hem kız. normal bir tipin varsa üniversitede bir kız yanına gelip selam demez. yani utangaç içe kapanık olursan bolluk içinde yokluk çekersin valla benim şimdiki aklım olsa lisede 2-3 kere kesiştiğim kızla hemen sevgili olurdum. üniversitede kimse kimseye bakmıyor ama senle zerre alakası olmayan tanımadığın kişiyle de ertesi gün sevişebilme ihtimalin var. tanımadığı kızın yoldan çevirip numarasını alıp ertesi gün s*ken adamlar tanıdım. öyle hoşlanma belirtisi falan bir kezbanın peşinden koşmaya değmez size değer verene zaman harcayın amk kezolarının götlerini kaldırmayın.
