Yani başkalarını bilmem ancak şahsen ben gayet gerçeğin tam ortasındayım. Şu yaşımda idrak ettiğim gerçeklerin üstüne yenileri eklenecek endişesiyle yaşıyorum. Ben ihtiyar doğmuşum, hayaller ve ütopyalardan oldukça uzağım. En zoru da en güzel zamanların bu gerçekleri idrak etmekle bir şekilde geçiyor olması. Yine de çok şükür başka dertler yanında benimki tamamen hiç. Kötü haberler aldıkça, insanların ne sorunlar yaşadığını duydukça şükretmek yerine en mutlu zamanlarda da şükretmeyi bilmemiz gerek. Bu da hayata dair bir gerçek.
