sebebi daha çok yukarıda, arkadaşlarında belirttiği gibi ''cinsellikten'' korkmakla alakalıdır. korkmakta haklıdırlar da aslında, düşünsenize: 25-30 yıl boyunca aman kızım hiçbir erkekle yakınlaşma laflarıyla yetiştiriliyorsunuz... 30 sene sonra, '' o senin kocan'' diyerekten, bir adama itiliyorsunuz. cinsellikle ilgili en ufak bir deneyiminiz yok ama karşınızdaki adam daha önce birçok kişiyle birçok kez birlikte olmuş... ve size hiçbir şey demeden söylemeden, öpmeye yalamaya çalışıyor...
ben yazarken korktum amk. nasıl olur da korkmazlar ki zaten.
not: yukarıda anlattığım olay yalanmış gibi 'hadi be o kadar da değil' demeyin. daha 5-10 sene öncesine hepimizin zihniyeti bu şekildeydi. hatta birçoğu hala bu zihniyetle yetiştiriliyor.
Birinin size evlenme teklif etmesi her şeyden önce hem mutlu eden hem de gurur veren bir olay ama şu da bir gerçek ki ortalama bir erkek evlenme fikri ile geldiğinde onun kafasında olanlar ile kadınların kafasında olanlar büyük oranda örtüsmuyor.
Bunun nedeninde erkekler nikah masasına kadar her şeyi yapacağına dair koşulsuz şartsız evet dese de evlendikten sonra nasılsa evlendi ne yapacak bosanacak değil ya diyerek kendi bildiğini okumaya başlıyor.
Sözde değil özde seven demokrat insanlar ile evleniyorum sanirken baltayı taşa vurma ihtimali bu korkunun nedenlerinden biridir.
Ben de olan fobidir. Düzenli ilişki evliliğe gidince ben de her şey kopuyor. Evlenmek çok zor ve sorumluluk gerektiren bir iş sanırım bunun için fazla serseriyim.
çevresindeki mutsuz haneleri görmesinin ve doğru kişiyi bulamayıp hayatını onunla geçirme korkusunun olusturdugu durum. ama zengin kocayı bulunca kalmıyor para bu korkuya ilactır.
adam ettiği sevgilisinin evlilikten sonra değişmesi, kendisinin değişeceğini düşünmesi, özgürlük kısıtlanması, çocuk sorumluluğu, maddi sıkıntılar hakkındaki düşüncelerin tamamıdır.
evlilik şans oyunu gibidir.. aynı dört duvarın içine girip birlikte yaşamadıkça kimin ne olduğu belli olmuyor çünkü.. bu şartlar altında da kocanın kötü çıkma olasılığı yüzede 80 dir.. artık şansına ne çıkarsa.. bu yüzdende insanlar evlenmekten korkuyor kimse boşanmak için evlenmeyeceğine göre neden elin adamının mal kahrını çeksin.. zaten evlenme oranları artık çok düştü bana kalırsa en iyisi bekarlık sultanlıktır diye boşa demişler.. yes.
bu korku genelde erkeklere mal edilse de kadınlarda da fazlasıyla mevcuttur. bireye göre sebepleri değişkenlik gösterse de ana hatlarıyla sıralarsak;
1- etrafta görülen kötü evlilikler. kimse "hmm hadi biraz da mutsuz olayım" diye evlenmez ama büyük aşk hikayelerinin kahramanı olmuş çiftlerin dahi kötü evliliklerini görmek iç sıkar, bunaltır, umut kırar. aldatmalar, kavgalar, şiddet, iletişimsizlik, sevgisizlik: bu senaryolardan birini hayal edince kafanızı halıya sürte sürte kendinizi yok etme isteği bulursunuz içinizde.
2-"ya o doğru kişi değilse?" evet, tam olarak bu soru. 7 milyar nüfuslu dünyada bi' şanslı ben miyim de doğru kişiyi elimle koymuş gibi buldum? bulamamışımdır, öyle sanıyorumdur sadece. değil mi ismet? ismet?
3-flört döneminin heyecanı bir daha olmayacak; ilk kez elini tutma, ilk sarılma, ilk öpücük, ilk kez sevdiğini söyleme gibi ilkler tükenecek ve bunlar bir rutin olacak. duygusal moda alınmış robotlara dönüşeceğiz canını sevdiklerim, işte biz o gün tükeneceğiz.
4-sevdiğiniz adamın ilgisi yavaş yavaş tükenecek, belki sevgisi azalacak, sıkılacak sizden; her gün aynı şeylerin yaşanmasının bıktırmasından korkmak da denebilir buna. aynı şekilde bu bıkkınlık sizde de olabilir, bunu da bu maddeye sıkıştıralım.
5-gelecek sorumluluklar, yaşayış şeklindeki değişimler. herkesin bir özgürlük anlayışı vardır; sınırları farklıdır belki ama vardır. ya o çok kısıtlanırsa? bekar bir kadından evli barklı kadına evrilmek gözünüzü korkutur.
işbu entry yazarın kendi korkularından yola çıkılarak yazılsa da halka mal edilebilir, eyyorlamam bu kadar. hadi gidelim buradan ismet.
evlendikten sonra erkeğin tavırlarının değişeceğine dair olan korkudur. erkek her ne kadar değişmeyeceğine garanti verse de kadını buna ikna edemez. çünkü zamanla bütün ilişkilerin birer alışkanlığa dönüştüğünü görmekteyiz. özgürlüğün kısıtlanması da korkma nedenlerinden olabilir. zaten bütün korkuların temeli aslında özgürlüğün kısıtlanması bişeylerin elimizde olmadığını farketmektir.
filmlerde, kitaplarda erkeklere hasmış gibi gösterilen fakat günlük hayata baktığımızda kadınlarda da ortaya çıkan evlilik korkusudur.
artan sorumluluklar, doğru kişiyi bulup bulmama, ilişkinin heyecanını yitirmesi ve kişiliğin oturup oturmaması gibi her iki cinste de görülebilecek sorunsalların yanı sıra ataerkil düzenin verdiği kafa yapısını aşamamış, modernleşememiş eşler, dolayısıyla ev işlerinde yükün büyük kısmının kadına yıkılması, çekirdek ve geniş aile ilişkilerinde idare eden, alttan alan arabulucu konumunda olmak, yaptıklarına daha çok karışılması gibi unsurlar evliliği kadınlar için daha zor hale getirmektedir.
dolayısıyla kadınlar da* evlilikten korkar, sadece erkeklerinki kadar konuşulmaz.
evliliğe değer veriyor, kutsallığına inanıyorum. ama erkekler evlenmekten kaçar kadınlarsa evlilik delisidir, tek gayesi bir erkeğe bağlanıp çocuk yapmaktır gibi bir imaj da doğru değil.
