adam ettiği sevgilisinin evlilikten sonra değişmesi, kendisinin değişeceğini düşünmesi, özgürlük kısıtlanması, çocuk sorumluluğu, maddi sıkıntılar hakkındaki düşüncelerin tamamıdır.
evlilik şans oyunu gibidir.. aynı dört duvarın içine girip birlikte yaşamadıkça kimin ne olduğu belli olmuyor çünkü.. bu şartlar altında da kocanın kötü çıkma olasılığı yüzede 80 dir.. artık şansına ne çıkarsa.. bu yüzdende insanlar evlenmekten korkuyor kimse boşanmak için evlenmeyeceğine göre neden elin adamının mal kahrını çeksin.. zaten evlenme oranları artık çok düştü bana kalırsa en iyisi bekarlık sultanlıktır diye boşa demişler.. yes.
bu korku genelde erkeklere mal edilse de kadınlarda da fazlasıyla mevcuttur. bireye göre sebepleri değişkenlik gösterse de ana hatlarıyla sıralarsak;
1- etrafta görülen kötü evlilikler. kimse "hmm hadi biraz da mutsuz olayım" diye evlenmez ama büyük aşk hikayelerinin kahramanı olmuş çiftlerin dahi kötü evliliklerini görmek iç sıkar, bunaltır, umut kırar. aldatmalar, kavgalar, şiddet, iletişimsizlik, sevgisizlik: bu senaryolardan birini hayal edince kafanızı halıya sürte sürte kendinizi yok etme isteği bulursunuz içinizde.
2-"ya o doğru kişi değilse?" evet, tam olarak bu soru. 7 milyar nüfuslu dünyada bi' şanslı ben miyim de doğru kişiyi elimle koymuş gibi buldum? bulamamışımdır, öyle sanıyorumdur sadece. değil mi ismet? ismet?
3-flört döneminin heyecanı bir daha olmayacak; ilk kez elini tutma, ilk sarılma, ilk öpücük, ilk kez sevdiğini söyleme gibi ilkler tükenecek ve bunlar bir rutin olacak. duygusal moda alınmış robotlara dönüşeceğiz canını sevdiklerim, işte biz o gün tükeneceğiz.
4-sevdiğiniz adamın ilgisi yavaş yavaş tükenecek, belki sevgisi azalacak, sıkılacak sizden; her gün aynı şeylerin yaşanmasının bıktırmasından korkmak da denebilir buna. aynı şekilde bu bıkkınlık sizde de olabilir, bunu da bu maddeye sıkıştıralım.
5-gelecek sorumluluklar, yaşayış şeklindeki değişimler. herkesin bir özgürlük anlayışı vardır; sınırları farklıdır belki ama vardır. ya o çok kısıtlanırsa? bekar bir kadından evli barklı kadına evrilmek gözünüzü korkutur.
işbu entry yazarın kendi korkularından yola çıkılarak yazılsa da halka mal edilebilir, eyyorlamam bu kadar. hadi gidelim buradan ismet.
Ben de olan fobidir. Düzenli ilişki evliliğe gidince ben de her şey kopuyor. Evlenmek çok zor ve sorumluluk gerektiren bir iş sanırım bunun için fazla serseriyim.
sebebi daha çok yukarıda, arkadaşlarında belirttiği gibi ''cinsellikten'' korkmakla alakalıdır. korkmakta haklıdırlar da aslında, düşünsenize: 25-30 yıl boyunca aman kızım hiçbir erkekle yakınlaşma laflarıyla yetiştiriliyorsunuz... 30 sene sonra, '' o senin kocan'' diyerekten, bir adama itiliyorsunuz. cinsellikle ilgili en ufak bir deneyiminiz yok ama karşınızdaki adam daha önce birçok kişiyle birçok kez birlikte olmuş... ve size hiçbir şey demeden söylemeden, öpmeye yalamaya çalışıyor...
ben yazarken korktum amk. nasıl olur da korkmazlar ki zaten.
not: yukarıda anlattığım olay yalanmış gibi 'hadi be o kadar da değil' demeyin. daha 5-10 sene öncesine hepimizin zihniyeti bu şekildeydi. hatta birçoğu hala bu zihniyetle yetiştiriliyor.
