her zaman ben seni her halinle kabul ediyorum denilir ama sonra işler değişir ve bayanlar erkekleri gerçekten değiştirmeye çalışır. her ne kadar bayanlar biz değiştirmek istemiyoruz deselerde bir ilişkiye başlarken kesin beyinlerinin bir köşesinde bu vardır. ufak çabalarla buna başlarlar ama hiç zaman tam anlamıyla değiştiremezler.
çünkü hiç kimse kişiliği oturmuş belli bir yaşa gelmiş bir insanı değiştiremez. en azından ufak tefek giyim ya da yediği yemekleri değiştirebilir.
erkeklerin kadınları değiştirme çabası ile aynı kulvarda incelenmesi gerekir. ilişkilerde kadınlar da erkekler de partnerini değiştirmeye uğraşırlar. bu partnerinin iyiliği için değil tamamen insanın bencilliğinden kaynaklanan bir durumdur, hep kendi isteklerimiz doğrultusunda başkalarına yön vermeye çalışırız.
evet insan değişir zamanla; ancak insanı değiştiren herhangi birinin isteği değil, zaman ve kazandığı tecrübelerdir. kimsenin kimseye, onu hal ve tavır bazında değiştirmeye yönelik müdahale etme hakkı yoktur.
hiç bi fikrim yok ama sanırım arkadaşları arasında "bizimki sigarayı bıraktı", "ayh mesela hiç smart casual giymezdi şimdi bayılıyo" gibi muhabbetler hoşlarına gidiyor. elbette sigara ya da pantolon zevki basit örnekler ama, değiştirmek nihayetinde güç gerektiren bişey. hatta kimi hatun kişilerin gaylerle takılıp "fabrika ayarlarına geri döndürmeye" çalıştıları bile konuşulur durur. "beni görene kadar erkeklerden hoşlanıyodu" muhabbeti kulağa hoş gelebilir hatun kişiler arasında belki bilemezsin ki.
neden kadınlar erkekleri değiştirmeye çalışır ki? ben bu yazıyı buna artık katlanamadığım, tahammül edemediğim için tüm kadınlara yazdım.. yeter artık.. sizin yüzünüzden aseksüel olacağım! o kadar soğudum ki sizden, evet sizlere sesleniyorum hoşlandığınız erkekleri değiştirmeye çalışan kadınlar -midemi bulandırıyorsunuz-. kadınlar neden benden hoşlanıyor? cevabı açık ve net. onlar, beni ben yapan değerlerime, özelliklerime aldanıyorlar. beni ben yapan değerlerim neler? bu önemli değil, sonuçta beni bir "birey" yapıyordu işte. sürünün bir parçası yapmıyordu en azından, farklı kılıyordu diğerlerinden.ama ne oluyor sonuç olarak? beni ben yapan özelliklerimden dolayı benden hoşlanan kadın, beni değiştirmeye kalkıyordu, hem de insafsızca! benim yıllarca ilmek ilmek örüp kazandığım beşeri değerlerimi benden almaya çalışıyordu. oysa benim istediğim nemiydi? sadece 1 dakikalık sesliği paylaşmak. lanet olası bir dakika sesliği bile paylaşmıyordu benimle. çünkü egoları tavan yapmıştı. ve benim "insan egolarından arınmadıkça, sadece fiziksel olarak insan olur" aforizmamla dalgasını geçip, ben egolarımla mutluyum derdi. bende ona egolarıyla birlikte mutlu bir hayat diledim. daha acı olan hayatımdaki tüm kadınların böyle olması!
3 defa sildiler açtığım başlığı, derdimi buradan anlatayım bari..
öyle bir sonu gelmeyen çabadır ki en nihayetinde ''evlenince değişir'' noktasına gelir.
evlendikten sonra değişen bir şey olmayınca da hayal kırıklığı olur.
Kadınlar da erkekleri değiştirmeye çalışır aynı oranda erkeklerde kadınları değiştirmeye çalışır. insanlar çevresinde ki insanların beğenmedikleri özellikleriyle oynamak ister. böylece karşısında ki insanla daha iyi anlaşacağını düşünür ve istediği olursa belkide daha iyi anlaşır. Ama karşısında ki insanı öyle sevmemiş midir? öyle bir insanla beraber olmak istemiyorsa ya da çevresinde öyle bir insanı dost ya da sevgili olarak barındırmak istemiyorsa neden diyaloğunu baştan kesmez ki? bu insanların birazda bencilliğinden kaynaklanıyor. hayatta her şey istedikleri gibi olsun istiyorlar. milyonlarca insan aynı şeyi isterse kime göre yaşayacağız Allah aşkına? çok yanlış gerçekten çok yanlış.
ilişki ilerledikçe aslında farkında olmadan değişen erkekleri, başta aşık oldukları kişiye geri döndürebilmek için; onlara gerçekte oldukları kişiyi hatırlatabilmek için, diye düşünmeme sebep olan önerme.
erkeğin yakışıklılığına, karızmasına, ağzına, burnuna, saçına, kaşına, gözüne aşık olanlar, sıra kişiliği-karakteri tanımaya geldiğinde o hayran oldukları erkeği istemediklerinin farkına varırlar. hemen ardından da değiştirmeye çalışırlar. beden aynı kalır, sadece değişen kaşlar ve yüz kasları olur. kişi gülümsemez, kaşlarını çatar. mutsuz olur.
bari şu 8 mart dünya kadınlar gününde lütfedip, yemek yapmasını ya da en azından kendi mıntıkasını toplamasını önereceğim efendim şu karşısındakini değiştirmeye çalışıp, kendinden sözümona emin hanımefendilere.
çoğunluğu zaten dediğimin tersi kişilikteler ama bu bahsedilen şekilde olanlar katlanılır gibi değil.
sebebi bir başka kadındır. erkek anneleri, iihihi oğlumun sevgilisi var şeklinde mutluluk tribine gireceğine, her dediğine tamam demese, klozete çiş yaparken nelere dikkat edilmesi gerektiğini öğretse, arkasını toplamasa, eline bi bez verip bugün de tozu sen al dese, mesela hadi bugün de yemekler senden dese. işe, kadınları değiştirmekle başlamak lazım.
boş bir çabadır. 7'sinde neyse 70'inde de odur. Ayrıca türkiye'de en az 30 milyon erkek var. Madem yapamıyorsun, yarım elman değil; başkasını bul, adama da yazık etme bacım kendine de.
karşısındaki değil kafasındaki adama aşık olma durumudur. Kafasında aşık olduğu erkek profiline sıkıştırmaya yada genişletmeye çalışır kızlar nedense. O zaman sevme değiştirmek yerine git kafana göre birini bul. Karakterini ellerine teslim etmiş biriyle olmaktansa ütopik de olsa kafandakini bekle... Vatana millete hayrın dokunur en azından.
