önyargılı olmaları, aslında gerçekçi olmak gerekirse bu kadınların değil tüm insanların hatasıdır. bu açıklamayı niye yaptıysam amaç zaten karşı tarafı kötülemek değilmi.
Kadinlarin bir çogu hep affeden, fedakar ve yapici tarafta bulunmayi tercih eder, çünkü seviyordur ve iliskiyi bitirmeye cesareti yoktur. Ama ne var ki, bazi erkekler hiç bir zaman ortak bir noktada bulusmak için çözümler aramaz.
Aslinda yapilacak seyler çok basit:
-olaylari oldugu gibi kabullenmemek, aksi taktirde kendi kaosunuzu kendiniz yaratmis olursunuz
-rest çekmek, gerekirse sartlarinizi sunmak, kabul ederse ne alâ, etmezse de keyfi bilir
-sesinizi azicik çikarmak, dedigim dedik olmak, ve hatta biraz tehditvari konusmak ki, ne kadar bunaldiginiz anlasilsin.
Eger, siz onun umrunda degilseniz, sizde sallamayin. Birakin, onu kendi dogal ortamina.
En fazla 6 ay aci çekersiniz, diger türlü memnun ve mutlu görünmeye çalisarak ömür boyu hüsran içinde yasarsiniz.
kolaya kaçmaları. çalışma şansları varken kocam bana baksın demeleri. sonra da kendilerini küçük düşürmeleri. gerçi erkeklerin de eline aynı fırsat geçse, yani onlar içinde kadın parası yemek normal hatta iyi bir durum olarak algılansa onlar da aynılarını yaparlardı.
hoşlandıkları erkeği elde etmek için büyük mücadele verirler. bağlandığını hissettikleri anda da onu kendilerine mahkum etmeye çalışırlar. bu denli sıkıntıya girmeye alışık olmayan erkek bir süre sonra kanatlanıp uçar. bu kez de neden beni terk etti diye dövünür dururlar.
kadınların yaptığı, yapmaya devam ettiği ve yapma eğiliminde olduğu hatalar toplamıdır. işte o hatalar kombinasyonunda zirveye oturan en büyük hatası nedir?
