tamamen cinsiyetle ilgili bir durumdur. bunu bir kız bir de erkek çocuk büyüten anne olarak tesbit etmiş bulunmaktayım. benim oğlanın 3,5 yaşına kadar anne/baba dışında ağzından bir söz çıkmamıştı. konuşmuyor diye doktora götürmüşlüğüm var. oysa kızım daha yeni yeni yürümeye başlamıştı, ortalıkta dolanırken 'aıyyyııı vıd vıd vıd, aryııııı vıd vıd vıd... diye dolacır' diye şarkı söylüyordu. bazen yanımda uyuturken 'daaaa, baaaa ,guuu, buuu' seslerini sürekli söyleyip dururdu. yani epey çenesi düşüktü ve hala öyle. bazen çenesi öyle açılıyor ki ev ahalisi bir an önce sussun diye dua etmeye başlıyor.
korku bunlardan biridir. herhangi bir şeyden korkan kadın, çok konuşma potansiyeline sahiptir. korkusunu konuşarak bastırmaya çalışır. malesef yalnız değildir:
(bkz: insanları çok konuşmaya iten sebepler)
not: erkeğim, kız sanıp nick altımı doldurmayın şimdi.
doğruları konuştukça eksileniyorum ancak davamdan dönmeyeceğim, tek sebebi var, kızı rahatlatamıyorsunuz ılıklar.
hakkıyla pompalanmış bir kadın evi siler süpürür, harika bir yemek pişirir, hiç bir şekilde zırıldanmadan siz televizyon izlerken dizinizde bir kedi gibi uyur.
Son yüz bin yılda ki geçirdikleri evrim sebebi iledir. Kadınlar meyve ve yiyecek toplarken çocuk büyütürken haliyle daha sosyal ve dayanışmacı bi yapı geliştirdiler. Erkekler bise bütün gün onlarca kmbav peşinde aç bilac dolaşırken konuşacak zamanları olmadı. Zaten sessiz olmaları da gerekiyordu ve anlatırken daha az konuşan erkekler daha az konuşulan ve daha çok işaretlere dayanan bi iletişim şekli geliştirdiler. Sonuç olarak günümüzde kadınların çene yayları kopmuscasina konuşurken erkekler daha kısa ve net iletişim kurar olmuşlardır.
